روز سه شنبه است. از حوالی ظهر قرار بود تعدادی از بچه های دانشگاه تهران به مجموعه کاخ نیاوران بیایند برای نقاشی. ذهنم چند جای مختلف مشغول و در انتظار آقای احمد نصراللهی برای برگزاری ورک شاپ نقاشی بود. کم کم همه دور هم جمع شدند. از آثار موجود در نمایشگاه دیدن کردند و با نمایش فیلمی از خاطرات و کارهای آقای نصراللهی شروع به کار کردند.

این چندمین باری است که شروع به نوشتن کردم. حال عجیبی دارم. احتمالا گرما بی تاثیر نیست. هوا گرم شده اما فصل اول، «بهار»: فصل تولدم. از مادری که دغدغه اش نقاشی بود متولد شدم. با او سفر می کردم. از او آموختم و چندی با هم کار می کردیم و باز هم سفر. کودکی ام در رنگ