توصیه های جالب ابراهیم نبوی طنزنویس فراری به احمد باطبی درباره پرهیز از سواری دادن بیشتر به اپوزیسیون مقیم خارج، با واکنشی جالب توجه تر از سوی یک ضد انقلاب دیگر مواجه شد.

داریوش سجادی که در آمریکا اقامت دارد در نامه ای خطاب به باطبی با تصریح بر اینکه «فرار شما برای نخستین بار بین مواضع سیاسی اینجانب با آقای ابراهیم نبوی همدلی و مؤانست ایجاد کرده» نوشت: محتوای اظهارات ایشان در آن نامه را محصول تجربیات تلخ زندگی در غربت بدانید که آسان به دست نیامده. بگذریم که ایشان نیز در ابتدای ورودشان به فرنگ کماکان مانند امروز جنابعالی هیجان زده فضا و ظاهر الوان آن شده تا جایی که وقتی اینجانب دقیقا مشابه همین حرف ها را بعد از اعطای جایزه نوبل به سرکار خانم عبادی خطاب به آن بانوی محترم مطرح کردم، از جانب مشارالیه و در مقابل دوربین تلویزیون صدای آمریکا به استهزاء ملقب به «ریاست مجمع تشخیص مصلحت اپوزیسیون در خارج از کشور» شدم. همچنان که وقتی پیش از شما اکبر گنجی باانبوهی از توهم و تخیل از زندان آزاد و سپس وارد غربت شد و خود را مواجه با خیل عظیم شیدائیان دید باز همین استاد ابراهیم نبوی و دوستانشان بودند که شلاق ملامت خود را بر اینجانب نواختند، تنها به اتهام گفتن همین حرف های امروز آقای نبوی توسط اینجانب به اکبر گنجی. ملالی نیست. دنیا عرصه تلخی ها در کنار شادکامی ها بوده و هست و تجربیات از دل همین فراز و فرودها به دست می آید... تجربه آقای نبوی را جدی بگیرید و بی جهت خود را معطل دنیای پیچیده سیاست نفرمایید.

نبوی در نامه خود به باطبی که در کیهان روز پنج شنبه درج شد، تاکید کرده بود «اپوزیسیون مقیم خارج دوست دارند امثال باطبی در زندان بمانند و ساکت باشند تا آنها بتوانند از طرفشان حرف بزنند و تمام ترس ها و سرخوردگی ها یشان را پشت آن زندانیان بپوشانند. بعد هم بگویند عجب احمقی بود، عمرش را تلف کرد... آنها تو را به لجن می کشند، ماه اول قیمتت روزانه هزار دلار است، ماه سوم کاری می کنند که به نان شب محتاج شوی.

در کنار داریوش سجادی، حسین درخشان همکار سابق روزنامه های زنجیره ای هم که اینک در خارج از کشور به سر می برد، با اشاره به نامه ابراهیم نبوی نوشت: عین همین نامه را نبوی باید به خودش هم بنویسد!