آرشیو پنجشنبه ۳ امرداد ۱۳۸۷، شماره ۱۵۷۷
نگاه سوم
۳۲
دیدگاه

گرافیک علیه ترافیک

حسین خسروجردی

هنرهای تجسمی با اختصاص بودجه مناسب قادر به آشنایی مردم به خطرات معضلات شهری از جمله ترافیک و آلودگی صوتی هستند.

قابلیت های هنر برای آشنایی مردم با معضلات شهری تنها به پوستر محدود نیست. هنرمندان هنرهای مفهومی نیز می توانند با ویدیوآرت، لند آرت، بادی آرت و... مردم را با مشکل ترافیک آشنا کنند. مثلاویدیوهای تبلیغاتی با پخش صحنه های خشن و اشاره به خطر معضلات شهری قادر به این کار هستند، برپایی نمایشگاه های پوستر، بینال ها و جشنواره ها از دیگر راه های ارتباط با مردم در رابطه با بحث ترافیک است. با این حال تاثیر بسیاری از این رویدادهای هنری در حد یک فیلم یا سریال تلویزیونی نیست. زیرا مخاطب دنبال تصاویر متحرک است و برای تماشای اثری به نور، افکت، موسیقی و گفتار متن نیاز دارد و تصاویر تخت و هوشمند پسند را چندان باب طبع خود نمی بیند. شاید هنرهای تجسمی می توانست از ترافیک و بحث های شهری بهره برداری جدی کند، اما متاسفانه من کارهای این چنین را به یاد نمی آورم. البته اگر کار جدی در این حوزه انجام می شد، در خاطره همه می ماند. شاید تقاضا برای کار در این زمینه وجود نداشته است.

شاید بتوان با هشدارها، تذکرات تصویری و فضاهای بصری، بخشی از مشکلات ترافیکی را حل کرد، اما صد درصد کارساز نیست. زیرا گاهی در یک خیابان شش متری اجازه ساختن برج داده می شود، جمعیت ساکن در چنین جایی وسیله نقلیه و ماشین می خواهند و هر کدام هم ماشین خود را وارد می کنند. بنابراین مشکلات ترافیک تهران تنها با گرافیک حل نمی شود.