شاید دشوارترین بخش فعالیت سیاسی در ایران زمین، «ائتلاف سازی» است. آنها که سررشته ای در امور انتخابات دارند به ابعاد این سخن آگاهی دارند که اغلب احزاب و رجال نامور سیاست در آزمون ائتلاف و اجماع نمره مردودی گرفته اند. واگرایی وتکروی همچون شبحی بر زندگی احزاب و گروه های سیاسی در این مرز و بوم سایه افکنده است. پدیده «گریز از ائتلاف و اجماع» بویژه در موسم انتخابات گریبانگیر خانواده احزاب سیاسی شده است. مبحث وفاق و اجماع در این مدت موضوع هر روز وهمیشه محافل سیاسی بوده که با وجود ده ها ساز وکاری که برای آن ارائه شده اما هیچ گاه از عالم آرزو به واقعیت نرسیده است.