سال گذشته پس از آن که گوردون براون نخست وزیر شد، نام جانشین وی نیز بر سر زبان ها افتاد. دیوید میلیبند. با این حال کسی تصور نمی کرد که وی با استفاده از ناکامی های متعدد براون، برای رهبری حزب کارگر و نخست وزیری بریتانیا خیز بردارد. اما او در این خیز مانع بلندی پیش رو دارد و آن سد مخالفان است. با افزایش تحرکات میلیبند برای تصدی پست نخست وزیری انتقاد سایر وزیران کابینه نیز از وی افزایش یافته است. ساندی تلگراف نوشت که جیم نایت، وزیر مدارس بریتانیا به عنوان اولین عضو منتقد کابینه از همکار خود انتقاد شدیدی کرده و گفته که وزیر خارجه به جای تلاش برای جانشینی براون بهتر است از سمت خود خشنود بوده و به وظایفش عمل کند. نایت اعلام کرده که میلیبند نباید در مطبوعات مقاله نویسی را به عنوان ا بزاری برای اعلام برنامه برای رهبری حزب مورد استفاده قرار دهد، بلکه او باید از این راهکارها برای راهنمایی و انسجام حزب استفاده کند. اما میلیبند در این مورد تنها نیست و افرادی مانند جک استراو، وزیر خارجه سابق بریتانیا هم مایل به کنار زدن براون هستند.