به خاطر دارم در جلسه خداحافظی ورزشکاران اعزامی به بازی های آسیایی بوسان در سال 2002، رئیس سازمان تربیت بدنی وقت، آقای مهندس مهرعلیزاده، حضور پیدا کرد و پس از سخنرانی معمول به ورزشکاران وعده داد هر کس مدال طلابگیرد، یک ماشین پژو (یا سمند، درست به خاطر ندارم)، مدال نقره، یک ماشین پراید، مدال برنز، 50 سکه بهار آزادی به ورزشکار هدیه می شود. در همین موقع مربی تیم قایقرانی پرسید: «مربی ها چی؟» او که معلوم بود نه خودش و نه همکارانش پیش بینی این امر را نکرده بودند، مدتی سکوت کرد. سپس با بغل دستی خود، مرد هزار چهره ورزش کشورمان، که در آن موقع دبیرکل کمیته ملی المپیک بود، یک مشورت چندثانیه یی انجام داد