یک روانپزشک گفت: از آنجا که کودکان بیش فعال، حواس پرت و بی دقت هستند و این مهم منجر به افت شدید تحصیلی آنها می شود، لذا مربیان باید آنها را در ردیف های جلوی کلاس بنشانند و دائما حواس آنها را جلب کلاس کنند. وی در این خصوص اظهار کرد: حدود 5 درصد کودکان دبستانی دچار اختلال بیش فعالی هستند. سن شروع بیش فعالی معمولااز سن 3 سالگی (دویدن، راه رفتن) است، ولی سن تشخیص بیشتر در سنین مدرسه به لحاظ افت تحصیلی شدید، بی قراری و پرخاشگری اتفاق می افتد. این روانپزشک با اشاره به اینکه گاهی شروع این اختلال در سنین شیرخوارگی نیز اتفاق می ا فتد، تصریح کرد: این کودکان در نوزادی به نور، صدا و حرارت حساس بوده و همچنین پر تحرک، کم خواب و پر سروصدا هستند و از سوی دیگر در دوران جنینی حرکت زیادی دارند. وی بی قراری، ناآرامی، تکان دادن دست و پا، قرار نداشتن روی صندلی، دائما در حال دویدن و پر حرفی را از علائم شایع این اختلال دانست و افزود: معمولااین دانش آموزان در کلاس درس به بهانه های مختلف مثل آب خوردن و دستشویی رفتن از کلاس خارج می شوند. وی حواس پرتی را از دیگر علائم این اختلال عنوان کرد و یادآور شد: بی دقتی و بی توجهی به حرف معلم و والدین و انجام ندادن کامل دستورات و تکالیف معلم، از دیگر ویژگی این کودکان است که در نتیجه فراموش کاری، کودک قادر به پیگیری دستورات معلم نیست. این روانپزشک در پایان با بیان این مطلب که دارودرمانی می تواند باعث بهبود این اختلال شود، گفت: دارودرمانی باعث بهبود تمرکز و توجه دانش آموز شده و در نهایت سبب جلوگیری از دقت تحصیلی کودک می شود.