روزنامه کارگزاران روز گذشته یادداشتی را تحت عنوان فرصت «تاریخی نخبگان» منتشر کرد. در این یادداشت که سراسر آن توهین به مسئولین دولت بوده- به طوری که مداوما آنها را سربازان متمرد نظام(!) می خواند- آمده است: «نخبگان حکومتی و نخبگان غیر حکومتی، باید یک هدف را پیگیری کنند و آن نجات مردم، نظام و اسلام از دست سربازان متمردی است که بدون فرمانده فقط رو به جلو به پیش می روند. سرباز بدون فرمانده هر حرکتش خطرناک است به همین خاطر محافظه کاران عاقل و اصلاح طلبان ]لیبرالهای غرب گرا[ امروز باید به نجات ملی بیندیشند و در این راستا نقش نخبگان اعم از دانشجو، استاد دانشگاه، فعال سیاسی و اجتماعی فزونی یافته تا دست در دست یکدیگر اجازه ندهند برگ دیگر تاریخ این کشور را کسانی رقم بزنند که افق دیدشان تا نوک بینی شان است. به نظر می رسد نخبگان سیاسی جریان محافظه کار کشور باری سنگین تر از اصلاح طلبان بر دوش دارند و برای رساندن این بار به سرمنزل مقصود باید راهی دشوار را بپیمایند و تصمیمات سختی را بگیرند، اما به نظر می رسد این تصمیم باید عاقلانه و در جهت تنبیه سربازان متمرد باشد.»

روزنامه رسالت در سرمقاله دیروز خود که به قلم صالح اسکندری نگاشته شده بود ضمن اشاره به تحولات انتخاباتی آمریکا نوشت: «بدون تردید برای تهران برد یا باخت اوباما قماری بی نتیجه است. اساسا پدیده اوباما در یک سطح تحلیل کلان نوعی خودزنی سیاسی به منظور بازسازی اعتبار از دست رفته امپریالیسم آمریکا تلقی می شود. برای چه کسی روشن نیست که دستگاه Policy Maker آمریکا و در قفای آن لابی های ثروتمند و صهیونیست، تحت فشارهای سیاسی و روانی شدید افکار عمومی حاضر شده اند در دموکراسی بیمار آمریکا یک سناتور سیاهپوست با ژست اعتدال روی کار بیاید. کمپین های انتخاباتی و فرایندهای تبلیغی چه بر سر آمریکایی های آفریقایی تبار آورده اند که پیوندهای قدیمی خود با حزب جمهوریخواه که از 1860 در زمان آبراهام لینکلن کلید خورد را فراموش کرده و امروز همگی زیر پرچم دموکراتها سینه می زنند.»