آرشیو پنجشنبه ۲ آبان ۱۳۸۷، شماره ۱۹۲۱۳
خانواده
۷

بهترین فاصله سنی بین فرزندان

دادن آگاهی به فرزند اول قبل از به دنیا آمدن فرزند بعدی در بدترین شرایط از طرف وی مؤثر است و مشارکت فرزند اول در نگهداری فرزند تازه متولد شده موجب کاهش پرخاشگری وی می شود.

رفتارهای غیرعادی نظیر پرخاشگری و بدخلقی فرزند اول بعد از بدنیا آمدن فرزند دوم طبیعی است و صورت تدبیر والدین به سرعت برطرف خواهد شد.

فرزند تازه متولد شده به لحاظ شرایط فیزیولوژیکی که دارد نیاز به توجه بیشتری از سوی والدین دارد و همین امر سبب برانگیخته شدن حس حسادت در فرزند اول می شود.

این شرایط در زمان تک فرزندی تشدید می شود و والدین می توانند با مشارکت دادن فرزند اول در نگهداری از نوزاد جدید باعث کاهش حسادت وی شوند.

حسادت فرزند اول در قالب لجبازی، بدخلقی، تنش و آسیب رساندن به نوزاد جدید می تواند بروز کند که با درایت والدین قابل حل است.

والدین می توانند در قالب فیلم یا داستان به فرزند اول آگاهی دهند و او را آماده پذیرش شرایط و فرزند جدید کنند.

4 تا 5 سال بهترین فاصله سنی میان فرزندان است، فرزندان 4 تا 5ساله به لحاظ رشد عقلی که دارند می توانند شرایط را بهتر درک کرده و با موقعیت جدید کنار بیایند.