سهراب سپهری هم شاعر بود و هم نقاش، ولی شعرهایش معروف تر از نقاشی های اوست. او پس از طی تحصیلات ابتدایی و متوسطه و به پایان رساندن دوره دو ساله دانشسرای مقدماتی پسران، در سال 1325 به استخدام اداره فرهنگ کاشان در آمد. در شهریور 1327 در امتحانات ششم ادبی شرکت نمود و دیپلم دوره دبیرستان خود را دریافت کرد. سپس به تهران آمد و در دانشکده هنرهای زیبای دانشگاه تهران به تحصیل پرداخت و همزمان به استخدام شرکت نفت در تهران در آمد که پس از هشت ماه از آن کار استعفا کرد. سپهری در سال 1330 اولین مجموعه شعر خود را به نام <مرگ رنگ> منتشر کرد. درسال 1332 از دانشکده هنرهای زیبا فارغ التحصیل شد و نشان درجه اول علمی را نیز دریافت کرد. در همین سال در چند نمایشگاه نقاشی در تهران شرکت نمود و دومین مجموعه شعر خود را با عنوان <زندگی خواب ها> منتشر کرد. آنگاه به تاسیس کارگاه نقاشی پرداخت. در اداره کل هنرهای زیبا درقسمت موزه ها شروع به کار کرد و همچنین در هنرستان های هنرهای زیبا به تدریس می پرداخت. در مهر ماه 1334 ترجمه اشعار ژاپنی از وی در مجله <سخن> به چاپ رسید. در مرداد 1336 از راه زمینی به کشورهای اروپایی سفر کرد و به پاریس و لندن رفت. او در مدرسه هنرهای زیبای پاریس در رشته لیتوگرافی نام نویسی کرد. وی همچنین کارهای هنری خود را در نمایشگاه ها به نمایش گذاشت. حضوردر نمایشگاه های نقاشی همچنان تا پایان عمر وی ادامه داشت. وی سفرهای دیگری به کشورهای جهان نمود. سهراب در آغاز کار شاعری، تحت تاثیر شعرهای نیما بود واین تاثیر در <مرگ رنگ> به خوبی دیده می شود و در آثار بعدی او کم کم کارش شکل می گیرد و شعرش با دیگر شاعران همدوره خودش فرق دارد. از دیگر مجموعه شعرهای سهراب سپهری این مجموعه هاست: مسافر، صدای پای آب، حجم سبز و هشت کتاب. سهراب سپهری در اردیبهشت ماه سال 1358 دریکی از بیمارستانهای تهران به علت مبتلابودن به بیماری سرطان در گذشت. طبق وصیت خودش، پیکروی در صحن شرقی امامزاده علی محمد باقر(ع) در مشهد اردهال در کاشان به خاک سپرده شد، ولی شعرهای با احساس ونقاشی های زیبایش نام او را برای همیشه در میان مردم زنده نگه خواهد داشت.