در جهان امروز، گسترش فضاهای فرهنگی اگر از مهم ترین کوشش های یک شهرداری نباشد به طور قطع یکی از معیارهای تعیین کننده در موفق بودن آن است.

به گمان من، تبدیل فضاهای خالی و متروک درون کوچه ها به فضاهایی برای ورزش و بازی - که نیازی بسیار جدی است - و همچنین راه اندازی فرهنگسراها، از نقاط عطف کوشش های کرباسچی در مقام شهردار تهران بوده است: اموری که نه تنها توسط شهرداران پسین نادیده گرفته شد بلکه میراث او هم به آرامی دچار تغییر کاربری هایی شد. بیشتر فضاهای بازی - و حتی برخی فضاهای سبز - دچار ساخت وساز شدند و فرهنگسراها هم یا تبدیل شدند به آموزشگاه هایی انتفاعی یا به معاونت های فرهنگی مناطق. (یعنی به جای کارکرد عملی تبدیل شدند به زائده یی از دستگاه عریض دیوان سالاری شهری، به بهانه همان کارکردی که پیش از آن به سادگی داشتند.)