در شهر ما رد شدن عابران از عرض خیابان آن هم وقتی که چراغ عابران قرمز است کار چندان بدی محسوب نمی شود. نه به این دلیل که شکستن قانون برخی جاها بلامانع است بلکه به این دلیل که این اشتباهی جمعی است و چون همه به آن دچارند هیچ کس دیگری را مؤاخذه نمی کند. حتی پلیس ها هم از رد شدن انبوه عابرانی چنین هیچ غمی به دل راه نمی دهند یا لااقل غم خود را اظهار نمی کنند. اما یک حادثه خطرناک برای چنین عابرانی می تواند تذکری باشد که منجر به هوشیاری آنها در ترک این اشتباه جمعی شود، برای ما به عنوان صفحه اندیشه روزنامه ایران چند روز پیش حادثه خطرناک (خیلی خطرناک هم نه) به وقوع پیوست. اگرچه معمول است که روزنامه ها سخنرانی های عمومی اساتید حوزه اندیشه را بدون هماهنگی با آنها و در شمایلی که ما در تاریخ 27 آبان ارائه کردیم، منتشر می کنند اما تذکر بجای جناب دکتر شیخ رضایی موجب شد تا حلقه کسانی که از خط عابر بدون توجه به رنگ چراغ عبور می کنند را ترک کنیم. در انتها از ایشان ممنونیم و می دانیم که قلب بخشنده ای دارند.