در طلیعه ی سحر جمعه 25 دی 1360، احمد متوسلیان، محمود شهبازی و محمدابراهیم همت با همراهانشان وارد دزفول شدند؛ شهری که از آغاز تجاوز اشغالگران تا به آن دم، لاینقطع در معرض حملات توپخانه ای و موشکی دشمن قرار داشت و روز و شبی نبود که گلوله های توپ و انفجار موشک های سپاه چهارم ارتش عراق، تنی چند از اهالی بی دفاع آن را به خاک و خون نکشد.

محمود مرادی، مشاهدات خود را از اولین روز ورودشان به دزفول این گونه بازگو می کند:... موقعی که وارد دزفول شدیم، ما را به خانه ای مصادره ای در خیابان 12 فروردین این شهر بردند که آن روزها محل واحد اعزام نیروی سپاه دزفول بود. این خانه، با همان سبک و سیاق رایج معماری