فرافکنی موضوعی است که بسیاری اوقات در رویارویی با مشکلات سیاسی و اجتماعی و به عنوان ساده ترین راهکار، برگزیده می شود. البته انکار اثر عوامل خارجی در رخدادهای داخلی هرگز مد نظر نیست، اما آیا هر ناکارآمدی و یا مشکلی را می توان صرفا به عوامل خارجی منتسب کرد؟ جواد جهانگیرزاده در این باره در گفتگو با "تابناک"، اظهار داشت: بخشی از بحث فرافکنی ناشی از یک واقعیت سیاسی - اجتماعی در تاریخ معاصر ماست. عضو کمیسیون سیاست خارجی و امنیت ملی مجلس شورای اسلامی در ادامه گفت: این که ما ناکامی - چه در حوزه فردی، منطقه ای و یا ملی - را به عامل خارجی ربط می دهیم، می توان گفت که بخشی از این بحث، فرافکنی است. ما نمی خواهیم ناکامی های خودمان را به یاد آوریم و این طبیعی است که دلیل عقب ماندگی و ناکامی را مشکلات درونی یا علت های خودی بدانیم و به دنبال بهانه مناسب برای آنها باشیم. اما به باور من، این نگاه تبدیل به یک مثل شده است که حتی پیرمردها و پیرزن ها هم می گویند: "کار، کار انگلیسی هاست." البته امروزه برخلاف گذشته، این اصطلاح کمتر مورد استفاده قرار می گیرد؛ هرچند که این بحث، نشان از یک واقعیت اجتماعی و سیاسی مبنی بر دخالت های کم و بیش آشکار و نهان انگلیسی ها در سیاست های داخلی ما بوده است. نماینده ارومیه در مجلس هشتم در ادامه گفت: مثلااگر ما سیاستگذاری درست اقتصادی - اجتماعی انجام ندهیم، نباید آن را مربوط به دیگران بدانیم و تلاش کنیم، بار مسئولیت را از دوش خودمان برداریم، چراکه این نشان از یکسری واقعیت ها دارد. هم اکنون ما به جای این که خودکاوی و بررسی داشته باشیم، در برخی موارد علاقه مندیم که موضوع را با عاملیت دیگران بررسی کنیم. وی در پایان گفت: این بحث عین یک قیچی است که اگر همه مشکلات را از خود بدانیم، از عامل خارجی غافل می شویم و اگر همه مشکلات را از عامل خارجی بدانیم، از خود غافل می شویم؛ پس اگر در بررسی این موضوع دقت کافی نشود، ممکن است این قیچی، باعث پاره شدن رشته منافع ملی و هویت اجتماعی و توانایی های ما شود.