رابطه فاطمه زهرا(س) با پدرش، تنها یک رابطه دختر و پدری معمولی آن هم در سطح عاطفی نبود و گرنه باید فقط دختر دست پدر را ببوسد و پیش پای او بلند شود، نه اینکه پدر دست دختر را ببوسد و به احترام او از جا بلند شود. طوری که پیامبر اکرم(ص) ایشان را “ام ابیها” به معنای ما در پدر نامیده است. اگر کمی تامل کنیم در این لقب بسیاری از رازها نهفته است. مثلابعد از مرگ حضرت خدیجه، فاطمه (س)چند ساله برای پدر هم دختر بود و هم مادر و در جنگ هایی که پیامبر(ص) جسما خسته و ملول می گشت فاطمه(س) بود که وی را دلداری می داد. رفتار و برخورد پیامبر هم نشان از آن دارد که عاطفه دختر و پدری آن دو در حدی بسیار بالابوده است و