«... در بحث کاری از او ساخته نبود، نه بدان خاطر که هر مقدار استدلال قادر به درهم شکستن ایمان او باشد بلکه صرف شنیدن صدای دیگری او را به نحوی دردناک درهم می ریخت، اندیشه هایش را در دم می آشفت و این اندیشه هایی بود که در آن سال های سال، در تنهایی ذهنی که از دشتی بی آب خشکیده تر بود، هیچ صدای فرد زنده دیگری هرگز با او درنیفتاده، درباره آن اظهار عقیده نکرده و آن را تایید نکرده بود...»

هنوز شب نشده بود، حوالی خیابان مولوی بودیم. اینجا منطقه پایین نشینی است که پر است از آدم های جورواجور... داخل کوچه یی می شویم، محله یی است قدیمی و سنتی با تمام قاعده هایش. قرار است به شلتری برویم که محل زندگی