به هزار و یک دلیل، ابوالفضل جلیلی آدم عجیب و غریبی است؛ با این که تقریبا همه آثارش امکان اکران نیافته اند که از این نظر یک رکورددار تمام عیار است هنوز از موضعی دفاع می کند که به شکل طبیعی شاید مخالف مصالح خودش در مقام یک فیلمساز باشد. او می گوید دولت باید سیاست های سختگیرانه ای در قبال فیلمسازان اتخاذ کند؛ همان چیزی که احتمالابسیاری از فیلمسازان دیگر در مقابل آن موضع خواهند گرفت. بهانه این گفتگو پخش مجموعه ای مستند از او با نام «سفر» است که کم و بیش حال و هوای دیگر فیلم هایش را دارد. جلیلی در این گفتگو از کشف و شهود در فیلم هایش حرف می زند و از نوعی رهاشدگی در فیلمسازی. با اوضاع فعلی سینمای ما نمی دانم چقدر حق با اوست، اما همین قدر آشکار است که در سیستم فیلمسازی ما، کارگردانی مثل جلیلی خلاف جریان های روز است.