فرصت زیادی باقی نمانده است. چهار نامزد انتخابات ریاست جمهوری هر کدام به نحوی در حال جمع آوری آرا هستند تا با اتکا به آرای بیشتری مدیریت کشور را به دست بگیرند. آرام آرام تشکل های غیردولتی از لاک سکوت و فراموشی بیرون می آیند و با احتیاط زمزمه هایی می کنند که می تواند در شکل واقعی تری، مطالبات پاسخ نداده شده آنها در این چهار سال بوده باشد. اما آنها، ما، دیگران و همگی چه می خواهیم و چه مطالباتی داریم که انتظار می رود نامزد ریاست جمهوری ما با قول اجرایی شدن این مطالبات آرای ما را داشته باشد. عدالت، آزادی، شان اجتماعی، منزلت شاید حداقل ترین ها و واقعی ترین مطالباتی است که می توان آنها را درخواست و بیان کرد و بر اساس توانایی نامزدها برای برآورده کردن این مطالبات به آنها رای داد. فرصت زیادی باقی نمانده است و اینک مجالی کوتاه فراهم است تا همه آنچه را بحق می خواهیم بیان کنیم و شاید هم در قبال اجرای آن معامله. «ما این مطالبات را داریم و این بار دیگر سکوت نمی کنیم»: مطالباتی که در این چند سال به کل فراموش شدند. مسائل زیست محیطی، آموزش و دانشگاه، معلمان و فرهنگیان، فرهنگ، گردشگری، بازنشستگان، بهداشت و درمان، جوانان، کار و مسکن همگی بخشی از سرفصل خواسته هایی است که می تواند طرح و اعلام شود. فرصت زیادی باقی نمانده است. شما از نامزد ریاست جمهوری خود چه مطالباتی دارید و چه می خواهید؟