در سال 1361 اعلام شد که در جریان مصادره و ملی شدن بنگاه های صنعتی، 362بنگاه به سازمان صنایع ملی رسید، 112بنگاه به سازمان مالی گسترش داده شد و 7واحد به شرکت ملی پتروشیمی ایران اختصاص یافت.

براساس آمارهای در دسترس پس از اجرای قانون حفاظت و توسعه صنایع ایران 242 واحد به بنیاد مستضعفان داده شد و سهم وزارت صنایع سنگین 94واحد، بنیاد شهید 56 واحد، شرکت ملی فولاد ایران 13واحد، سهم بنیاد صدوق 3 واحد و هیات حمایت از صنایع نیز 9واحد صنعتی بود. در جریان مصادره و ملی شدن بنگاه های صنعتی به مساله بدهی شرکت های ملی شده استناد و گفته می شد دلیل اصلی این بوده است که بسیاری از بنگاه های مصادره بیش از سرمایه خود از بانک ها وام گرفته بودند. جریان وام دهی به متقاضیان سرمایه گذاری صنعتی در دهه 1347 تا 1357 شتاب گرفته بود و بانک توسعه صنعتی و معدنی ایران در این مسیر بیشترین نقش را داشت. این بانک توسعه ای در زمان فعالیت خود چند نوع وام به متقاضیان می داد. این بانک در نیمه دوم 1357 گزارشی از وام های پرداخت شده از 1338 تا پایان شهریور 1357 تهیه و عرضه کرد که نام شرکت های وام گیرنده در آن قید شده است. جدول زیر ارقام این وام ها و تعداد وام های داده شده را نشان می دهد