هنوز تک وتوک، صدای جابجا کردن آهن هایی که درقالب تیرآهن، پروفیل، نبشی و تسمه به مغازه ها داخل و ازآنها خارج می شوند به گوش می رسد، اما بیشترآدمها، مغازه دار، شاگرد، راننده و یا کارگر فرقی نمی کند تک تک، دو تا دوتا یا گروه گروه در خنکی سایه درختی نشسته و یا بر آستان مغازه ای تکیه داده اند تا از گرمای هوا در امان بمانند. اینجا بازار آهن شاد آباد است؛ جایی در نزدیکی جاده قدیم کرج و در حوالی جنوب غربی شهر تهران، زمانی نه چندان دور- که آهن فروشان آن را حدود یک سال پیش تخمین می زنند - از رخوت و کسادی فعلی در بازار آهن خبری نبود. آن هم درگرمای تابستان که زمان اوج کار بود؛ چون ساخت و ساز هنوز رونق داشت واز سر دولتش بازار آهن شلوغ بود.اما امروز نزدیک به یک سال از آغاز رکود بازار مسکن می گذرد؛ رکودی که سرانجام مانند یک مرض مسری به بازار آهن رسید.یک فعال بازار که اکنون دوران میانسالی خود را به انتها می رساند، از سال 67 وارد خرید و فروش آهن شده است و از آن زمان تاکنون به یاد ندارد که هیچ رکودی این طور باعث کسادی کاسبی اش شده باشد. وی می گوید: رکود از حدود یک سال پیش و پس ازخراب شدن بازار مسکن آغاز شد، چند ماه مانده به انتخابات، بازار دوباره رونقی گرفت اما اکنون دوباره رکود برقرار است. به گزارش ایلنا، به گفته این آهن فروش، تخلیه و بارگیری آهن و یا موجودی اجناس مغازه ها به هیچ وجه نمی تواند گواهی بر رونق بازار باشد. زیرامسئله اصلی، نبود پول برای خرید است. به گفته کسبه، رکود و کسادی بازار آهن شادآباد زیاد است؛ آنقدر که از مراجعات روزانه به این بازار به شدت کاسته شده است.