پرخاشگری اجتماعی، رضایت شهروندان را کاسته و چهره شهر را زشت می کند. رانندگان عصبانی از زمره کسانی هستند که بیشترین وقت خود را در این جنگ و گریز تباه می کنند و بی آنکه خود بدانند درگیر نبردی بیهوده می گردند. شهرنشینی و متغیرهای مربوط به آن، رانندگان را ناخواسته درگیر عصبانیت و پرخاشگری می کند.

راننده پرخاشگر کسی است که به رفتارهای زیر متوسل می شود:

-تغییر مسیر ناگهانی و خطرناک.

-سبقت غیرمجاز از اتومبیل مقابل.

-عدم رعایت فاصله طولی با اتومبیل جلویی.

-توهین، نعره کشیدن و رفتارهای ناپسند.

-بوق زدن های زائد و مکرر.

-استفاده از نور بالابرای تنبیه راننده مقابل.

-حرکت سریع، تعقیب و گریز اتومبیل دیگر.

-سرعت های نابجا.

-مانور و تغییر مسیر به طور مکرر.

-اشغال طولانی خط سرعت به قصد تنبیه راننده پشت سر.

-انحراف از مسیر اصلی و حرکت در شانه جاده.

-عبور از خط مقابل برای رهایی از ترافیک.

-ترمزهای مکرر و ناگهانی برای تنبیه اتومبیل پشت سر.

رفتارهای تهاجمی در رانندگی به آن دسته از رانندگی اطلاق می شود که راننده متاثر از سلطه احساسات و هیجانات نامتعادل و نامعتدل، وسیله نقلیه خود را به طور ناامن و خلاف مقررات هدایت می نماید.

به عبارت دیگر رفتارهای تهاجمی آمیزه ای از تکامل تدریجی شناخت های حاصل از چگونگی قرار گرفتن پشت فرمان اتومبیل و تبلور رفتارهای کلامی و غیرکلامی بزرگسال خویش هنگام رانندگی آشنا می شوند.

هیجان زدگی یا هیجان خواهی و یا آزردگی هیجانی در رانندگی متاثر از 3مولفه اصلی است:

-وجود خصیصه های شخصیتی ناشکیبا، بی قراری و بی دقتی در امور.

-قدرت طلبی و زورمداری.

-بی پروایی و یاغی گرای خیابانی (جاده ای).