عباس سلیمی نمین رئیس مرکز مطالعات و تدوین تاریخ معاصر ایران با اشاره به حکم تنفیذ رئیس جمهور و بخشی از متن آن که مقام معظم رهبری رای قاطع و بی سابقه مردم به رئیس جمهور منتخب را رای به مبارزه با فقر و فساد و تبعیض و مبارزه با اشرافی گری دانسته بودند، اظهار داشت که اشرافی گری در مسائل حکومتی به معنای ریخت و پاش اموال عمومی است یعنی دست اندرکاران و مسئولان نظام اموال عمومی مردم بی توجه باشند و نه تنها احساس نکنند که حافظ اموال مردم هستند بلکه از اموال عمومی نیز بهره برداری کنند. به گزارش فارس، وی با بیان اینکه در دوران جنگ، خوی اشرافی گری در مسئولان نظام دیده نمی شد، افزود: پس از پایان جنگ برای اولین بار هاشمی رفسنجانی در نماز جمعه تهران به مردم اعلام کرد "دوران سختی به پایان رسیده و همه می توانند مسکنی خوب و مرکبی راحت داشته باشند "، اگر در این جمله دقت کنیم کاملادرمی یابیم که مخاطب هاشمی، توده مردم نبودند بلکه وی مسئولان نظام را خطاب قرار داده بود. رئیس مرکز مطالعات و تدوین تاریخ معاصر ایران، ادامه داد: در دوران جنگ، مدیران جامعه امکان بهره مندی از منابع عمومی را داشتند اما تلاش می کردند از آنچه که متعلق به خود است، استفاده کنند و سطح زندگی قبل از مسئولیت خود را حفظ کنند اما پس از جنگ، این تفکرات در بین مسئولان ما کمرنگ شد و سخنان هاشمی رفسنجانی در آن نماز جمعه به معنای مشروعیت بخشی به استفاده از امکانات عمومی بود. سلیمی نمین در ادامه تصریح کرد: مدیران ما در زمان جنگ استفاده از اموال عمومی را مشروع نمی دانستند و سعی می کردند تا جای ممکن از امکانات دولتی استفاده نکنند که نمونه بارز این مسئولان، شهید رجایی بود که در دوران ریاست جمهوری اش در خانه محقر و کوچک خود زندگی کرد، اما صحبت های هاشمی رفسنجانی در نماز جمعه چراغ سبزی به مسئولان و دولتمردان بود که می توانند از اموال عمومی امکاناتی در اختیار داشته باشند و پس از آن دیگر صحبت از ساده زیستی مسئولان و عدم استفاده آنها از اموال عمومی نبود. وی با تاکید بر اینکه به نظر می رسد مسئولان ما به مجوز یک شخصیت عالی رتبه برای استفاده از اموال عمومی نیار داشتند تا قبح این مسئله شکسته شود، خاطرنشان کرد: هاشمی در این وادی آغازگر خوی اشرافی گری در مسئولان بود.