در بین معتادان و فرهنگ عامه این طرز تلقی قوت گرفته که اعتیاد غیرقابل معالجه است. با توجه به ارگانیسم بدن انسان و مطالعات انجام شده و تجارب به دست آمده اعتیاد در هر مرحله ای که باشد قابل رها شدن است.در برخورد با معتاد جهت ترک باید به او فهمانده شود که دارد همه چیزش را از دست می دهد. از جمله حیثیت و غیرتش را و چون انسان حساسی است در این راه باید از طریق عاطفی و بسیار ملایم وارد شد. او باید احساس کند افرادی که او را نصیحت می کنند واقعا به وی و سرنوشتش علاقه دارند. استعدادها و تواناییهایی را که داشته و در اثر اعتیاد به فراموشی سپرده و یا قادر به انجام آنها نیست، بزرگ جلوه داده و به رخش کشید، مانند: