ممکن است این سناریو به نظرآشنا بیاید. شما بارها وبارها تصمیماتی برای فرزندانتان می گیرید که دوست ندارند. در این موارد بچه ها (به عقیده شما) شروع به مجادله می کنند و سر سختانه می خواهند که دلیل و برهان قانع کننده ای بشنوند. هر چه بیشتر توضیح می دهید آنها بیشتر موضع می گیرند. به نظر می رسد که این کله شقی آنها بی پایان است؛ در ادامه شما با منظره بدی مواجه می شوید تا جایی که خود را گناهکار و نادم می پندارید، حتی گاهی اوقات عذر خواهی می کنید و در اصل درانتها این شمایید که کوتاه می آیید.خوشبختانه راهی وجود دارد که شما درگیر این مجادله ها نشوید حتی با جوانانتان؛ در این مقاله ما به ذکر 3 نکته می پردازیم.

نفس را در سینه حبس کنید: کودکان مثل بزرگسالان نمی توانند نقطه نظرات شما را درک کنند تا زمانی که خود بزرگ شوند. هیچ فایده ای ندارد هر چه کوشش کنید بی نتیجه است؛ شما خود نیز زمانی کودک بوده اید و امروز شما بزرگ هستید و فرزندتان کودک.

سعی نکنید متقاعد شان کنید: البته بیشتر اوقات شما می توانید دلایل خود را برای تصمیم تان برایش بگویید اما روی دلایلتان پافشاری نکنید؛ به یاد داشته باشید با که طرف هستید؛ او یک کودک است و تا زمانی که مثل شما وارد گود بزرگسالی نشده نمی تواند دلایل شما را هضم کند.

اجازه مخالفت بدهید: وقتی فرزندتان با دلایل شما موافق نیست فقط بگویید: "اگر منم جای تو بودم شاید این دلایل رو قبول نمی کردم، با این وجود تصمیم من اینه "، اگر دیدید که به شما شکایت کرد، فقط بگویید: "منم وقتی مثل تو بودم یا هم سن تو بودم همین طوری فکر می کردم." این 3 راه حل غیر متداول و ساده را شاید بعضی افراد برای مهار کردن کودکان خود استفاده کنند و شاید عده ای هم ازآن دسته والدینی باشند که اصلااین 3 راه حل را به کار نمی برند و این نشان می دهد این روش ها بستگی به تفاوت های بچه ها و تربیت های متفاوت آنها دارد.