آرشیو پنجشنبه ۱۶ مهر ۱۳۸۸، شماره ۶۸۲۲
ورزشی
۸

درد دل یک کوهنورد

محمد جوان بخت

32 سال سن دارم و در یکی از مناطق جنوبی شهر تهران زندگی می کنم و دانشجوی انصرافی رشته تربیت بدنی هستم. از دوران جوانی به طبیعت و بخصوص محیط کوهستانی علاقه شدید داشتم و از سال1381 اولین دوره کوهپیمایی را زیر نظر مربیان کوهنوردی آغاز کردم و در سال گذشته نیز در تمامی اردوها حضور داشتم و در حال حاضر مربیگری درجه سه کوهپیمایی دارم و تمامی دوره های مقدماتی سنگ نوردی، یخ، برف و کوهپیمایی را طی کرده ام. با توجه به اینکه کوهنوردی یکی از علمی ترین ورزش های دنیاست تقاضا دارم نسبت به برگزاری دوره های آموزش علمی و حمایت های مالی از این رشته و ورزشکاران توجه بیشتری مبذول شود. گرچه کوهنوردانمان از لحاظ فردی با کوهنوردان خارجی تفاوت چندانی ندارنداما از نظر امکانات و برنامه ریزی ما از آنها عقب مانده ایم و اگر به موفقیت های مهمی هم رسیده ایم به خاطر خلاقیت و جدیت تیم های اعزامی بوده که با کمترین امکانات بهترین نتیجه را گرفته اند.

بنده به اتفاق چند تن از کوهنوردان در سال81 یک تیم کوهنوردی تشکیل دادیم و فعالیت های خوبی داشتیم و در سال های81 تا83 تمام برنامه هایمان با موفقیت انجام شد اما به خاطر عدم حمایت مالی از ادامه فعالیت باز ماندیم.