آب، ای آب آرام و آبی

پس چرا سرد و خاموش هستی؟

نیستی چون همیشه خروشان

از چه این گونه بی جوش هستی؟

پشت نیزاری از نیزه و تیغ

آن طرف، دشمنان بی شمارند

این طرف، در دل آتش و دود

کودکان، تشنه در انتظارند

پای آن نخلهای پریشان

اینک افتاده غمگین علمدار

آی، ای آب خاموش! برخیز

مشکی از موج بر دوش بگذار

آب، ای آب، ای آبی پاک

سوی لب تشنگان زود بشتاب

سوخت از تشنگی جان آنها

زود بشتاب، ای مهربان آب