دو سال از صبح غم انگیز 5 دی ماه 86 و درگذشت اکبر رادی نمایشنامه نویس ایرانی گذشت.

مدتی قبل تر و همزمان با هفتاد و یکمین سالروز تولد رادی، همسر زنده یاد رادی کیک تولد او را در فرهنگسرای بهمن برید و گفت: «تولد رادی مرا هم خوشحال می کند، امروز احساس می کنم هنرمند همیشه زنده است. همچنان که بعد از مرگ رادی هرگز نبود او را حس نکردم. تمام لحظات من با اوست و او همیشه برای من زنده است.»

حمیده بانو عنقا می گفت:«رادی پنجاه سال عاشقانه برای تئاتر ایران زحمت کشید و من همیشه او را پشت میزش احساس می کنم که عاشقانه می نویسد.»

زنده یاد اکبر رادی نویسنده ای که به عنوان یکی از بزرگترین نمایش نامه نویسان ایران می شناسیمش، 10 مهر 1318 در شهر رشت زاده شد. او نگارش داستان های بلند «افسانه دریا» و«مسخره» 1336، را در کارنامه کاری خود ثبت کرد. او پس از آن نمایشنامه «از دست رفته» (چاپ نشده)؛ 1337، داستان «باران» و «جاده» مجله «اطلاعات جوانان»؛ 1338، داستان «سوءتفاهم» هفته نامه فردوسی؛ 1339، داستان «کوچه»1339، نمایشنامه «مسافران و مرگ در پاییز» چاپ در مجله «پیام نوین»1344 را به نگارش درآورد. نمایشنامه «روزنه آبی» او که در سال 1341 به کارگردانی «شاهین سرکیسیان» بر صحنه رفت. و پس از آن فعالیت خود را با نوشتن نمایشنا مه های «مرگ در پاییز» 1349 به کارگردانی «عباس جوانمرد» تهران، چاپ مجموعه داستان «جاده» 1349، نمایشنامه «ارثیه ایرانی» 1347، نمایشنامه «افول» 1343، نمایشنامه «صیادان» و از دیگر نمایشنامه های او می توان از «لبخند باشکوه آقای گیل»، «در مه بخوان»، «آهسته با گل سرخ»، «منجی در صبح نمناک»، «هاملت با سالاد فصل»، آمیز قلمدون، «شب روی سنگ فرش خیس»، «آهنگ های شکلاتی»، «پایین گذر سقاخانه»، «خانمچه و مهتابی» و... ادامه داد. و حال دو سالی از صبح غم انگیز پنجم دی ماه 1386 می گذرد که تئاتر ایران اکبر رادی ندارد. اکبر رادی 5 دی ماه در بیمارستان «پارس» به دلیل بیماری سرطان درگذشت.