شهر دزفول با پیشینه ای چند هزار ساله، از قدیمی ترین شهرهای استان خوزستان به شمار می رود. در گذشته شهری در محل کنونی دزفول به نام «آوان» قرار داشته که پایتخت تمدن عیلامیان بوده است. واژه دزفول معرب واژه پهلوی دژپل است. واژه پل از پلی که در زمان شاپور اول ساسانی ساخته شده، گرفته شده است.

به گزارش روابط عمومی سازمان میراث فرهنگی و گردشگری و صنایع دستی دانشگاه بزرگ «جندی شاپور» به عنوان اولین و بزرگترین مرکز آموزش پزشکی، فلسفه و نجوم روزگار ساسانیان بوده که دانشمندانی از سراسر دنیا در این دانشگاه به تحقیق و تدریس پرداختند. در سرزمین دزفول مردان و زنان بزرگ و پرآوازه ای پرورش یافته اند که از جمله علماء بزرگ و به نام این سرزمین می توان به روحانی و مجتهد بزرگ شیخ مرتضی انصاری اشاره کرد.

بافت قدیم شهر در کنار رودخانه دز شکل گرفته و شامل 128 محله قدیمی درهم تنیده است که به سبب اقلیم خاص دزفول، کوچه های باریک و سرپوشیده ای به نام «ساباط» پیوستگی بین محلات را بیشتر می کند. در مرکز هر کدام از این محلات بناهای عمومی نظیر حمام، مسجد، قمش و... وجود داشته است. تزئینات آجری بی نظیر بافت قدیم، دزفول را به شهر آجر معروف کرده است.

دزفول در شمال خوزستان و قسمت جلگه ای آن با مساحتی در حدود 4762 کیلومتر مربع واقع شده است. فاصله این شهر تا تهران 721 کیلومتر و تا اهواز 155 کیلومتر است و از شمال به استان لرستان، از شرق به شوشتر و از جنوب به شهر اهواز و از غرب به اندیمشک و استان ایلام محدود می شود.

شهرستان دزفول دارای زمستانی ملایم و مطبوع بوده و طبیعت سرسبز آن در اواخر زمستان تا اوایل بهار بسیار دلپذیر است. این شهرستان با طبیعت زیبای جلگه ای کوهپایه ای و کوهستانی خود در همه ایام سال به خصوص در ایام نوروز پذیرای جمع زیادی از گردشگران داخلی و خارجی است. از مناظر دیدنی طبیعی این شهرستان می توان به بیشه زارها، رودها و پناهگاه های حیات وحش دز و کرخه اشاره کرد. مناطق کوهستانی شهرستان دزفول علاوه بر مسیر مناسب آن برای ورزش کوهنوردی به جهت داشتن پدیده های جغرافیایی همچون تنگه ها، غارها و آبشارهایی مانند آبشارشوی با ارتفاع 85 متر و عرض 70 متر در لنگرگاه لیوس در شمال دزفول و آبشار پرزرین دزفول از نقاط دیدنی اند.