محققان دانشگاه کوئین مری لندن، تفاوت اساسی را میان استخوان سازنده جمجمه و سایر استخوانهای اعضای بدن یافتند که معتقدند می تواند کلید حل ضعف و شکستگی های استخوانی باشد.

در حالت کلی، استخوانهای بازو و پاها معمولازمانی که تحمل باری را ندارند ضعیف شده و مستعد شکستن می شوند. با وجود این استخوان جمجمه که هیچ باری را تحمل نمی کند در مقابل شکستگی مقاوم است. افراد با ضعیف شدن استخوانهایشان مستعد شکستگی استخوانها می شوند و این دقیقا همان وضعیتی است که با بالارفتن سن، بخصوص در زنان یائسه با کاهش شدید استروژن اتفاق می افتد. در افراد بالای پنجاه سال این اتفاق برای نیمی از زنان و یک پنجم از مردان رخ می دهد ولی استخوان جمجمه حتی با بالارفتن سن دچار شکستگی نمی شود. محققان با بررسی سلولهای استخوانی موشها در آزمایشگاه، تفاوتهایی را میان ظاهر و رفتار استخوان های اعضاء و جمجمه یافتند.همچنین درمان استخوانها با استروژن، تاثیر زیادی روی سلولهای استخوان اعضاء دارد. آنها ژنها را نیز مورد بررسی قرار دادند و متوجه شدند که تعدادی از ژنها به صورت فعال در تولید استخوانهای سالم فعالیت می کنند. شناخت این تفاوتها به پیشگیری و درمان پوکی استخوان کمک شایانی می کند.