در همان ساعات اولیه ای که پای بی سیم نشستم، فهمیدم در حالی که لشکر ما از دجله گذشته است، هنوز نیروهای لشکر المهدی و تیپ قمربنی هاشم در سمت راست ما و نیروهای لشکر علی بن ابی طالب (ع) در جاده خندق درگیرند. جاده خندق که یکی از اهداف مهم عملیات بدر بود و می بایست حتما تصرف می شد، شش کیلومتر پشت سر لشکر عاشورا قرار داشت. درگیری در آن محور بشدت ادامه داشت و نیروهای لشکر علی بن ابی طالب (ع) تازه بعد از تصرف آن می بایست به سمت پل های «العزیر» که از حساس ترین پل های منطقه بود حرکت کرده و به هر طریق ممکن آنها را منهدم می کردند تا ارتباط دشمن تا حدودی با عقبه اش قطع شود. در آن شرایط ما با بررسی و تحلیل وضعیت موجود به روشنی درمی یافتیم که این کار در عمل غیرممکن است.