امتداد

من، دامن نگاه خودم را

در سمت آمدنت پهن می کنم

و حوصله انتظار را

در دست های دلم لمس می کنم

آفتابی ترین سوی دنیا

در امتداد خط نگاه تو

روشن است!

معجزه ایمان

نامت که در دلم افتاد

برخاستم!

در روشنای معجزه

با پای عشق!

گاهی، نگاهی

یارا! چه کسی واله و شیدای تو نیست!

اکنون که بدون عشق تو نتوان زیست

در غیبت خورشید وجودت، ما را

ای یوسف فاطمه! نگاهی کافیست!

نجوا

مبادا بشنوم من، لن ترانی

از آن آقای خوب جمکرانی

هماره عاشق روی تو هستم

مرا از درگهت هرگز نرانی!