کارگردان چهار اپرای «رستم و سهراب»، «مکبث»، «عاشورا» و «مولوی» گفت: اشاعه فرهنگ ایرانی با عروسک های ایرانی در جهان آرزوی من است.

نشست نقد و بررسی چهار اپرای «رستم و سهراب»، «مکبث»، «عاشورا» و «مولوی» با حضور «بهروز غریب پور» (طراح، نویسنده و کارگردان نمایش)، «علی پاکدست» (طراح عروسک)، «بهزاد عبدی» (آهنگساز)، «میهن بهرامی» (نویسنده و منتقد) و «بهزاد صدیقی» (نمایشنامه نویس و منتقد) در فرهنگسرای انقلاب برگزار شد.

در ابتدای این نشست، «بهزاد صدیقی» با اشاره به اپرای «رستم و سهراب»، آن را اولین جرقه تئاتر عروسکی در قالب اپرا دانست و ضمن تاکید بر ادامه این روند در سه اپرای «مکبث»، «عاشورا» و «مولوی» از «بهروز غریب پور» در مورد انگیزه اش از اجرای تئاتر عروسکی به جای تئاتر صحنه ای در این چهار اپرا سوال کرد که «بهروز غریب پور» ضمن ابراز خشنودی از حضور در این فرهنگسرا و اشاره به تداعی خاطراتش در زمینه تلاش در تبدیل کارخانه نیمه مخروب شمس به فرهنگسرای انقلاب در پاسخ اظهار داشت: ایده اپرای «رستم و سهراب» از سال 1349 با مرگ خیمه شب بازی در ایران در ذهنم نقش بست. من دقیقا از همان زمان برای احیای خیمه شب بازی تلاش کردم؛ چراکه قصدم جهانی کردن فرهنگ عمیق ایرانی بود.

وی در ادامه افزود: عنصر جادویی موسیقی در نمایش (6جوجه کلاغ و 1 روباه) به اثر روح داد و من این تجربه خوشایند را با به کار بردن کلام آهنگین در اپرای «رستم و سهراب» تکرار کردم و کارگردانی زنده این اپرا، سرآغاز اجرای تئاتر عروسکی در ایران شد.

«بهروز غریب پور» در مورد مزیت اپرای عروسکی نیز اظهار داشت: اپرا در تئاتر صحنه ای دچار محدودیت های زیادی در تکنیک حرکتی است که ما در اپرای عروسکی با تجمع نیروهای دراماتیک و زبان تئاتری - اپرایی این مشکل را حل کردیم و اجرایی نو متولد و تثبیت شد. بنابر این گزارش در ادامه «بهروز غریب پور» تاکید کرد: به رغم این که این چهار اپرا تحت تاثیر زبان های جا افتاده غربی است، گروه آران سعی کرده آنها را در قالبی کاملاایرانی به مخاطب ارائه دهد.