این هم از عجایب و نکات جالب فوتبال مدرن و حرفه ای است که تیمی با نام و سابقه منچسترسیتی هدف خود را نه تاکید بر نیروهای بومی بلکه خریدهای گسترده به قصد رسیدن به درجات چلسی قرار می دهد و به لطف مالکان اماراتی خود که ثروتی غیرقابل محاسبه دارند، شروع به جمع آوری مهره های مطرح و بین المللی این ورزش می کند و دو سال و دوماه بعد از روی کار آمدن اماراتی ها در سیتی، شکل و نمای جالب و پرتجمل و به تبع آن نامطمئن امروز را دارد. شنبه این هفته که منچسترسیتی ماریو بالوتلی مهاجم سیاهپوست و ایتالیایی اینترمیلان را به بهای 24 میلیون پوند و برای مدت 5 سال استخدام کرد، تابستان امسال را به فصلی پربار همچون تابستان سال پیش برای خود بدل کرد. بالوتلی 20 ساله را باید پنجمین خرید بزرگ این تابستان سیتی در پی جذب داوید سیلوای اسپانیایی، یحیی توره ساحل عاجی، الکساندر کولاروف اسلواک و جروم بواتنگ آلمانی تلقی کرد و این هم پایان کار تیم روبرتو مانچینی ایتالیایی هم نیست زیرا جیمز میلنر هافبک مهاجم ملی پوش استون ویلاهم در مسیر الحاق به سیتی قرار دارد و اگر او بیاید مخارج تابستان امسال این تیم نزدیک به 150 میلیون پوند (حدود 234 میلیون دلار) خواهد شد. تابستان سال پیش با قدری ارقام درشت تر گرت بری و وین بریج انگلیسی، کارلوس ته وز آرژانتینی، کولو توره ساحل عاجی، امانوئل اده بایور توگویی، شی گیون ایرلندی و روکه سانتاکروز پاراگوئه ای هم جذب سیتی شده بودند. هدف منچسترسیتی از این همه خرید چیست؟ آن طور که سران این باشگاه به وضوح اعلام کرده اند می خواهند از تیم شان یک چلسی دوم بسازند که به اندازه همین تیم لندنی موفق و فاتح جام ها باشد.