زیارت دریا

من از بلوغ خنده ی فردا رسیده ام

از کوچه باغ آبی رویا رسیده ام

از رود و چشمه، آینه و آب و روشنی

از ابتدای فطرت دریا رسیده ام

از نازکای خواب لطیف پرندگان

از مخمل تبسم گل ها رسیده ام

من از بهار فلسفه ی عشوه ی چمن

از چین زلف باغ شکوفا رسیده ام

از مهر و ماه و ابر و نسیم و ستارگان

از آسمان و آینه سیما رسیده ام

دستم پر از کرشمه ی نور فرشته است

از ناکجای عالم بالارسیده ام

از سکر ناب قونیه ی شمس و مولوی

از جلوه زار خلسه ی معنا رسیده ام

گوشم پر از ترنم زیبای عاشقی ست

از یوسف، از جنون زلیخا رسیده ام

از فصل عاشقانه ی حافظ، شروع عشق

از خوان ش شکسته ی «نیما» رسیده ام

من شاعرم، ز صحبت باران چشیده ام

شکر خدا، به حضرت دریا رسیده ام