حال ساعت یک ربع به 3 روز یکم مرداد است و همه ما چشم انتظار و با امید و شوق دیدار در تکاپوی آماده کردن وسایل خانه و درست کردن اسپند هستیم. شادی در چشمان همه موج می زند و ثانیه ها را با سرعت به دست زمان می سپارد تا وقت دیدار را نزدیک تر گرداند.

مادربزرگم دیگر طاقتش طاق شده و توانی برای صبرکردن ندارد. خاله ها و دایی هایم همه آماده هستند و به حیاط رفته اند. هوای خیلی گرمی است و خورشید قدرتش را به رخمان می کشد.

بوی اسپند، همه جا را فراگرفته و من که عاشق این بو هستم به کنار اسپنددان می روم تا از نزدیک بویش را حس کنم. دانه های اسپند دانه دانه به بالاو پایین می پرند و صدایشان را در اطراف پراکنده می کنند.