متون ادبی «پرابهام» به راحتی دستمایه تفاسیری قرار می گیرند که با شیوه مد روز، از این ابهام برای ارائه بصیرت های شبه عرفانی و نظرهای فلسفی عامه پسند استفاده می کنند. انتشار انبوه تفاسیر کلیشه ای و اگزیستانسیالیستی از آثار مدرن ادبی بر همین امر دلالت دارد. به نقل از همین کتاب «... فروکاستن آثار کافکا به یک نظریه یا جهان بینی خاص، و خوانش آنها صرفا در پرتو زندگی و شخصیت او به سادگی می تواند به سخیف ترین شکل ایدئولوژیزه کردن ادبیات بدل شود- این امری است که در مورد کافکا به راحتی رخ می دهد...» متن نزد این تفاسیر، چیزی جز شاهدی برای اثبات نظرهای رمانتیک و «شیک» نیست و نهایتا به چند جمله قصار در باب