آنقدر بزرگ شده ایم که باید بگویم سال های پیش بود، آن موقع ها که هنوز نوجوان بودیم و دل مان به چیزهای کوچک خوش بود، حدود 12 سال پیش، شاید تابستان سال 77 که هنوز پوسترهای محمدرضا فروتن روی در و دیوار اتاقم نشان از همان سرخوشی های نوجوانی دوره راهنمایی می داد و تب عشق بازیگران، هدیه تهرانی هم که تازه روی بورس افتاده بود، تابستان همان سالی که من به تصمیم پدر و مادر و رفتن به کلاس و دور شدن از گرما، دوست و رفیق و شهر را بی خیال شدم و کوچ سه ماهه ای به تهران کردم و پیش مادربزرگم ماندم. اینها همه مربوط به سالی است که فیلم «قرمز» اکران شد و به هرکه می رسیدی حتما می پرسید قرمز را دیدی؟