فکر می کنم نسلی که من با آنها زندگی می کنم، نسل فرزندان من، وقتی فیلم های قدیمی را می بینند بیشتر از اینکه برای آنها خاطره انگیز باشد، یک تاریخ سینما است. من اگر فیلم قدیمی ببینم، کمتر به تاریخ سینما فکر می کنم. بیشتر برایم حکم خاطره و تاثیرگذاری دارند ولی برای مخاطب جوان این فیلم ها دیگر خاطره نیست اما خاصیت اثربخشی آن همچنان ادامه دارد و برای نسل جوان هم جالب است. اما برای من از حس نوستالژیک فراتر می رود و حکم تاریخی از سینمای ایران را دارد. مثلا فیلم گوزنها، رگبار، پستچی و گاو نمونه ای از این کارها هستند. و تصور من بر این است که اگر همین کارگردان ها در زمان فعلی فیلمی بسازند،