در عبارت من کنت مولاه سخن از وصایت نیست، سخن از علم نیست؛ سخن از ولایت است و مدیریت. با دو تا «الیوم» این آیه بدرقه شده است: الیوم اکملت لکم د ینکم و اتممت عل یکم ن عمت ی، چرا؟ چون دین بدون مسئول، بدون مجری، بدون سرپرست، بدون حاکم، نوشته ای روی ورق است، قرآن بدون مبین، بدون مجری، بدون حاکم، بدون والی یک سلسله علومی است نوشته روی اوراق؛ اینکه مشکل جامعه را حل نمی کند! اینکه باعث یاس کفار و دشمنان نیست! این اسلامی که مجری دارد، مبین دارد، والی دارد، مولادارد، اولی ب الناس دارد؛ این دین خدا پسند، دینی است که در ولایت باشد. این: رضیت لکم السلام د ینا (1)، یعنی (دین خدا پسند). پس معلوم می شود صرف