رویای آب از دیدگاه روانشناسی پویایی و روانکاوی بازنمایی بخش های عمیق تر ذهن است.

بخش های عمیق ذهن همان ناهشیار است که با عواطف پنهان در ارتباط است.

بنابراین آب به انواع و اشکال مختلف در خواب و رویای افراد نمود پیدا می کند. برخی رویای شناکردن در اقیانوس را می بینند و برخی دیگر در آب غرق می شوند.

بنابراین برای یک فرد احتمال اینکه احساس خوش یا ناخوشایندی نسبت به رویای آب داشته باشد زیاد است به طور مثال فردی در رویای خود می بیند که در حال غرق شدن در یک استخر آب است و یا اینکه در وقتی دیگر در حال شنا کردن در دریایی بیکران است. به دلیل این تضاد در رویاها روانکاوان نیز تفاسیر متفاوتی از محتوای خواب افراد دارند.

حال نه تنها آنها رویای آب در بزرگسالان را دارای تفاسیر متعدد می دانند بلکه مطابق با موقعیت های کودک، تفاسیر متفاوتی برای کودکان نیز برمی شمرند.

معمولا کودکان دو یا سه ساله ای که در حال آموزش آداب توالت رفتن هستند این قبیل رویاها را بیشتر می بینند.

مثلا ممکن است این کودکان در رویایشان ببینند که در آب استخر خانه شان غوطه ورند.

کودکانی که محصول خانواده های شاد و عاطفی هستند معمولا رویای آب برایشان همراه با رویای تفریح یا شنا کردن با یکی از والدین است.

معمولا کودکانی که به لحاظ روانی در موقعیت مطلوب خانوادگی قرار دارند در رویایشان احساس غوطه ور شدن و شنا کردن در آب همراه با احساس شادمانی پیدا می کنند.

آنها گرچه ممکن است شنا کردن را نیاموخته باشند ولی در رویایشان به آسانی شنا می کنند که خود این مسئله نشانگر آسودگی روانی و آرامش کودک است.

و برعکس کودکانی که به طور مکرر در رویایشان می بینند در حال غرق شدن در آب هستند و گاه دچار وقفه تنفسی در خواب می شوند ممکن است دچار رنج روانی ناشی از هم گسیختگی خانواده باشند و احساس غرق شدن در آب نیز نماد مشاجرات و درگیری های خانوادگی آنها است.

از این رو این قبیل خواب ها را نباید نادیده انگاشت و راه حل هایی مثل توجه کردن، ابراز محبت و واکنش های عاطفی نسبت به یکدیگر و کودک در حل کابوس های شبانه او راهگشاست.