نقد ادبی، نقد ادبی! وای که نقد ادبی چقدر خوب است!

خاصیت دارد این نقد. چربی خون را کم می کند ناراحتی های قلبی را برطرف می کند. ضد پوکی استخوان است. اگر نزدیک بین هستی، کارش مثل لیزر است اگر دوربین هستید کارش مثل...

مهم این است که نقد ادبی خیلی خوب است اما کجاس؟ تا آنجا که می دانم نمونه های وارداتی اش تعریفی نداشته اند. مثل این پرتقال های خارجی که رنگ و روی شان خوب است اما نه ویتامین دارند و نه مزه! تولید داخلی ما هم که کم شده و اکثرا، نمونه های طبیعی نیستند؛ یا پیوندی اند یا از این محصولات دچار تغییرات ژنتیکی شده یا به دلیل ماندگاری بیشتر در میدان تره بار، کال چیده شده اند و در نتیجه، بازار ادبیات ما، دچار کمبود «نقد ادبی» قابل مصرف شده.بیچاره این نسل جدید که باید تغذیه درست شوند تا چربی خون شعرشان کم شود یا قلب قصه شان دچار مشکل نشود اما نقد ادبی خوب که در بازار نیست بنابراین اغلب دچار پوکی استخوان می شوند و تا «زمانه» به آنها می گوید: «تو!»ف تالاپی می ریزند پائین. توصیه می کنم [یک پیشنهاد شخصی ست] که برای رشد و نمو طبیعی نقد ادبی، مزارع موجود در نشر کشور و همچنین مطبوعات، فضای بیشتری را اختصاص بدهند. می دانیم که این محصول، می تواند بازار خوبی داشته باشد و حداقل قضیه این است که مثل مرکبات ما، در کشورهای همجوار، بازار دارد؛ پس لطفا بانک کشاورزی، یک وام کاشت و داشت و برداشت اش را اختصاص بدهد به باغداران ادبی این محصول! خدا خیرتان بدهد!