در دوره ریاست جمهوری جیمی کارتر موضوع حقوق بشر به ابزاری در سیاست خارجی آمریکا تبدیل شد. کارتر با طرح مفهوم حقوق بشر دو هدف را دنبال می کرد: او از سویی به جای اینکه منشور حقوق بشر را در سیاست خارجی آمریکا اعمال کند، آن را وسیله ای برای انتقاد و حمله به شوروی و رقبای آمریکا در سطح جهانی قرار داد و از سوی دیگر با طرح این مفهوم در پی ترمیم وجهه آمریکا در فجایع جنگ ویتنام و قتل میلیون ها شهروند ویتنامی و 50هزار سرباز آمریکایی بود. در دوره ریاست جمهوری «بیل کلینتون»، بوش پدر و بوش پسر حقوق بشر به ابزار انتقاد از کشورهایی مانند ایران، چین و کوبا تبدیل شد که زیر بار امیال و اهداف سیاسی و اقتصادی آمریکا نمی رفتند. در تمام این دوره ها آمریکا از طرح مسئله حقوق بشر به عنوان ابزار تهاجمی در سیاست خارجی استفاده کرد.