ملاط برادری، انصاف است. اگر بین انسان ها ملاط انصاف نباشد، مثل آجر از روی هم می لغزند و پائین می افتند.

انصاف، مثل بتون آرمه، دو تا آجر را به هم جفت می کند. آدم های باانصاف به هم قفل می شوند و انصاف آن دندانه ای است که به هم قفلشان می کند.

دیده اید که دو تا آجر را که با سیمان به هم چسبیده اند نمی توان از هم جدا کرد؟

آجرها تکه تکه می شوند اما از هم کنده نمی شوند. ارتباطی که دین، بین دو انسان درست می کند بیشتر از ارتباطی است که بین انسان و بدن انسان برقرار است.

گاهی دست ها از پیکر جدا می شوند اما دو نفر از هم جدا نمی شوند. شهدای کربلابدن هایشان ریزریز شد اما ارتباطشان قطع نشد... دست عباس بن علی(ع) را از پیکر بریدند اما نتوانستند دل او را از امام حسین(ع) بکنند... در کوچه بنی هاشم هم همین طوری شد؛ حرفی نمی زنم؛ قصه آن روز را نمی گویم... ولی فاطمه از علی(ع) و ولایتش جدا نشد، هرگز...