بادی می آید از شیار تپه ی زیتون

بادی می آید باد! اماسخت دیگرگون

بادی که می خواند به آهنگ حجازی باز

دربحر ذوالبحرین هزاران مصرع موزون

بر جلجتا می خواند این باد اساطیری

هفت آیه ی تلمود را از صحف انگلیون

نعم الشمیم من قمیص یوسفی یامصر!

ریح فکیف الریح،ریح یبصرالمحزون!

بادست اما بردلش ابرخبرهایی ست

یعنی که شاعر! از حصارخود بزن بیرون

شاعر تمام حسن یوسف ها لگد کوبند

دربارش تیغ یهودا، دشنه ی شمعون

حس می کنم اما بهاری تازه درراه ست

سبزست فردای زمین، والتین والزیتون!