آرشیو پنجشنبه ۵ خرداد ۱۳۹۰، شماره ۱۹۹۳۶
اخبار کشور
۱۴

رئیس مرکز مطالعات ایران معاصر روسیه: غرب و رژیم صهیونیستی در برابر ایران ناتوان هستند

رجب صفر اف رئیس مرکز مطالعات ایران معاصر روسیه تاکید کرد که آمریکا، غرب و رژیم صهیونیستی در برابر ایران ناتوان هستند.

وی در مقاله ای در خبرگزاری «ایران رو» روسیه نوشت: آمریکا به رغم اقدامات خصمانه و دیپلماتیک گسترده ای که علیه ایران انجام داده، هیچگاه نتوانسته است شرایط بحرانی را در این کشور با هدف زمینه سازی برای تهاجم نظامی فراهم سازد.

رئیس مرکز مطالعات ایران معاصر روسیه با اشاره به توانمندی های ایران در عرصه های امنیتی، دفاعی و اطلاعاتی افزود: جمهوری اسلامی ایران همیشه در خنثی سازی نقشه های آمریکا موفق بوده که آخرین آن کشف و انهدام یک شبکه گسترده جاسوسی آمریکا در ایران است.

کارشناس ارشد روس نوشت: ایران با این اقدام، ضربه کاری مهمی بر حیثیت و اعتبار سازمان اطلاعات مرکزی آمریکا (سیا) وارد آورد.

صفراف یکی از علت های ناتوانی آمریکا در برابر ایران را هماهنگ نبودن سران آمریکا، کشورهای عضو ناتو و رژیم صهیونیستی برای اعمال فشار بر ایران ذکر کرد.

به گزارش ایرنا، وی افزود: غرب به سرکردگی آمریکا از نقش پیشرو ایران در منطقه خاورمیانه هراسان است، اما نمی تواند هیچ اقدام موثری برای جلوگیری از افزایش قدرت و نفوذ ایران در منطقه انجام دهد.

نفوذ ایران در حیاط خلوت آمریکا

در همین حال اندیشکده مرکز مطالعات راهبردی و بین الملل آمریکا در گزارشی از نفوذ فزاینده ایران در کشورهای ونزوئلاو بولیوی و نگرانی مقامات آمریکا از این اتفاق تاکید کرد.

این مرکز مطالعات راهبردی نوشت: ونزوئلاو بولیوی هیچ کدام نظام سیاسی یا ارزش های مذهبی مشابهی با ایران ندارند، اما سخنان مشابهی را در انتقاد از آمریکا و دیگر نیروهای «امپریالیسم» ارائه می کنند. حکومت های ونزوئلاو بولیوی، که به ترتیب تحت حاکمیت هوگو چاوز و اوو مورالس قرار دارند، روابط اقتصادی و دیپلماتیک خود را با ایران هرچه عمیق تر ساخته اند و هدف خود را رویارویی با «امپریالیسم» جهانی آمریکا اعلام کرده اند.

این گزارش در ادامه افزود: ونزوئلاو بولیوی به لحاظ دیپلماتیک جذابیت خاصی برای ایران دارند؛ زیرا هر دوی این کشورها رویکردی معاندانه در قبال حقوق و نرم های بین الملل داشته و نیز به لحاظ ایدئولوژیکی دیدگاهی خصمانه در قبال آمریکا اتخاذ کرده اند. این در حالی است که این دو کشور آمریکای جنوبی تقریبا هیچ وجه اشتراکی با تئوکراسی اسلامی همچون ایران ندارند و اهداف و منافع استراتژیک آنها، ایشان را به متحدینی طبیعی و البته غیرمنتظره تبدیل می کند.