یکی از مخالفان مقیم آمریکا معتقد است جریان اپوزیسیون برای امرار معاش به هر نوع بیگاری سیاسی در خارج تن می دهد.

داریوش سجادی که مدتها با نشریات زنجیره ای همکاری داشته در وبلاگ خود، می نویسد: اپوزیسیون خارج از کشور خصوصا در آمریکا یک بیزینس است. آقایان مشکل معاش دارند زبان انگلیسی هم در حد مکفی بلد نبوده و تخصصی هم برای جذب در بازار کاری آبرومند ندارند. لذا از تنها توانایی خود که سیاه نمایی مطابق میل دولت مردان و تینک تنک های آمریکایی است بهره می برند تا بدینوسیله بتوانند خود را از دلارهایی که آمریکا به این منظور اختصاص داده، برخوردار کنند و در ضمیر ناخودآگاه شان نیز خود را مبارزان خط نخست جبهه آزادیخواهی تعریف می کنند.

وی می افزاید: آنها خیلی هم زیرکند و چون به این «سیاه نمایی با لعاب آزادیخواهی» به چشم بیزینس نگاه می کنند لذا همه همت شان را با توسل به هذیان های سیاسی صرف زنده نگاه داشتن زخم ایران و کارشکنی جهت حفظ این زخم به منظور تضمین دوام و بقای شغل خود می کنند.

اطلاق عنوان «تجارت» برای خیانت های اپوزیسیون به کشور خود در حالی است که پیش از این برخی عناصر مخالف مقیم خارج از تعبیر خودفروشی و وطن فروشی برای جریان های اصلی اپوزیسیون استفاده کرده اند.