هوش هیجانی یک مقوله جدید در علم روانشناسی است که می توان آن را با هوش اجتماعی که ثورندایک در سال 1920 تعریف کرد، مقایسه نمود. هوش اجتماعی به عنوان بخش مهمی از هوش کلی محسوب می شود که بر مولفه های بین فردی دلالت دارد و می تواند به طور مثال روابط بین فردی را تحت تاثیر قرار دهد. با نگاهی به مولفه های درون فردی مفهوم هوش هیجانی بیان شد که توانایی شناسایی تشخیص و توصیف هیجانات را نشان می دهد و تاکیدی خاص بر توانایی شناسایی، فهم، تنظیم و ابراز هیجانات دارد. یعنی اینکه اگر احساس هیجانی مانند خشم، ترس، شادی را در خودمان تشخیص دهیم و بتوانیم به خوبی آنها را کنترل و اداره کنیم، به نحوی که باعث بهبود روابط ما با دیگران شود، نشانه های هوش هیجانی را نشان می دهیم.