مدتی است که پژوهشگران برای بررسی سلول ها، از فناوری نشان دار کردن آنها با پروتیین های فلوئورسان استفاده می کنند. این پروتیین ها می توانند با ساطع کردن نور مریی یا فروسرخ، اطلاعات باارزشی در اختیار محققان قرار دهند. اما این فناوری گرچه به آسانی هنگام مطالعه سلول ها روی لام ها یا داخل لوله های آزمایش قابل استفاده است، اما کاربرد کمی برای مطالعه سلول های داخل بدن انسان دارد؛ چراکه نور تابش شده از این سلول ها وقتی از بافت ها و لایه های سلولی عبور می کند، پخش می شود. ظاهرا دانشمندان دانشکده پزشکی هاروارد و بیمارستان عمومی ماساچوست در بوستون توانسته اند بر این محدودیت غلبه کنند. آنها در کار جالبی با تغییر ژنتیکی سلول های کبدی زنده، آنها را طوری تغییر دادند که مقدار زیادی پروتیین فلوئورسان تولید کنند. سپس با تاباندن ضربانی نور با میکروسکوپ، کاری کردند که این سلول ها نور را تقویت و همدوس کنند و به عبارت روشن تر موفق شدند کاری کنند که سلول ها از خود، نور لیزر به بیرون بتابانند. حاصل کار آنها هم از لحاظ زیبایی شناسی بسیار قابل توجه است و هم محققان را امیدوار کرده تا در آینده بتوانند با استفاده از این سلول ها پیوند های خاص که آمیزه ای از مدارهای الکترونیکی و سلول های اینچنینی است، تولید کنند. این پیوندها را می توان به زیر پوست بیماران انتقال داد تا در آن اطلاعاتی را مثلادر مورد شاخص های خونی بیماران به صورت پرتولیزر قابل ردیابی، به بیرون منتقل کنند. پژوهشگران این روزها در حال آزمایش پیوند انواع الکترودها، ترانزیستورها، مدارهای الکترونیکی و LEDها به بدن انسان هستند و این تلاش تازه هم قدم دیگری در این راه محسوب می شود.

www.Nature.com