تجاوز به عنف یک اصطلاح کلی است و به جرایمی که با تمامیت جسمانی ارتباط دارند، گفته می شود ولی در اصطلاح عرف و مفهوم خاص به جنبه جنسی آن تاکید می شود. این جرم باید از منظر شرعی مورد بررسی قرار گیرد زیرا هم خود جرم و هم عناصر تشکیل دهنده، نحوه اثبات آن و نهایتا مجازات مرتکب در خود شرع مقدس تعیین و اعمال می شود و هرگونه دخل و تصرف در رسیدگی به این جرم و مجازات آن ممنوع است. از منظر اجتماعی تجاوز به عنف با هر انگیزه ای -اعم از جنسی، ایجاد احساس ناامنی یا انتقام گیری شخصی- ارتباط مستقیم با نظم و امنیت عمومی دارد اما نکته قابل توجه در موارد اخیر این است که جرایم در روستاها یا مناطق کوچک رخ داده است. در چنین مناطقی چون افراد یکدیگر را می شناسند و نظارت اجتماعی بالااست، نمی توانند اقدام به چنین جرایمی بکنند به همین سبب نیز وقتی زمینه را در مکان و شرایطی دیگر فراهم می بینند به راحتی مرتکب جرم می شود. در پرونده های اخیر قربانیان همگی غیربومی بودند. در واقع افراد مجرم بومی سعی می کنند کسانی را قربانی کنند که خارج از محیط شناخته شده خودشان هستند چرا که گمان می کنند امنیت آنها بعد از وقوع جرم تا حدی تامین می شود و چون قربانیان آنها را نمی شناسند تصور می کنند احتمال دستگیری شان کمتر است، در صورتی که اگر یک فرد محلی را مورد تعرض قرار دهند خیلی سریع شناسایی می شوند. از سوی دیگر افراد غیربومی به این سبب که هنگام حضور در مناطق کوچک شرایط محیطی را که وارد آن می شوند در نظر نمی گیرند و رفتارشان با محیط متفاوت است، به سادگی توسط مجرمان شناسایی می شوند.