ازدواج در ایران تقریبا راه بدون بازگشت است. در کشورهای دیگر طلاق شکست نیست، ولی طلاق در ایران تقریبا شکست محسوب می شود و به همین دلیل باید در ازدواج بیشتر دقت شود. برخی جوانان در حال حاضر در کشور به قصد ازدواج با دیگران رابطه برقرار می کنند که این کار درست نیست و نباید خود را وارد چنین رابطه هایی کرد. البته این افراد اظهار می کنند که می خواهیم نسبت به هم شناخت پیدا کنیم. از نظر عرف جامعه ما، خواستگاری باید با نظارت خانواده انجام شود و نه در خفا و رابطه های نامناسب؛ این موضوع آفت جامعه است. برای شناخت پیش از ازدواج لازم نیست دختر و پسر حتما با هم رابطه داشته باشند. جوان باید به چهار شرط در رابطه های خود توجه داشته باشد. نخست اینکه نگاه به طرف مقابل به قصد لذت و شهوت نباشد. اگر نگاه پاک و ساده نباشد، هر چه را دیده بیند دل کند یاد. جوان سرشار از عواطف و در اوج غرایز جنسی قرار دارد، در نتیجه اگر نگاه پاک نباشد، آرام آرام به هم نزدیک می شوند و اتفاقاتی که نباید، رخ می دهد. بسیاری از جوانان به دلیل رعایت نکردن شرط نخست به گناه آلوده شده و به گوهر عفت دختران لطمه وارد می شود. در چنین شرایطی دختران نابود و پسران با احساس گناه و عذاب وجدان مواجه می شوند. از لحاظ پزشکی زمانی که دختر و پسر به یکدیگر نزدیک می شوند، انعقاد هورمونی در بدن آنها شکل می گیرد و سپس ترشح هورمون ها افزایش می یابد. این امر ارتباطی به عشق ندارد. با ترشح هورمون ها کارکرد مغز کم می شود و حالتی بین خواب و بیداری به فرد دست می دهد. در نتیجه باید در این زمینه مراقب بود. اما در کنار همه این مسایل، آنچه متاسفانه در طول چند سال اخیر رشد بسیار زیاد و تخریب کننده ای داشته است بحث ازدواج های اینترنتی و سایت های همسریابی است که مشکل ساز شده است. اگر اینترنت تنها یک واسطه باشد، اشکالی ندارد، ولی متاسفانه 98 درصد ازدواج های اینترنتی ناموفق هستند، زیرا در رابطه های اینترنتی هدف، ازدواج نیست، بلکه سرگرمی است و افراد در فضای مجازی قصد دارند خلاهای عاطفی خود را برطرف کنند. معمولادر ارتباط های اینترنتی، 70 درصد اطلاعاتی که میان افراد مبادله می شود، نادرستند و این مساله در جای خود نگران کننده و مساله ساز است.

*کارشناس مسایل خانواده و ازدواج